گاه دلتنگ می شوم دلتنگتر از همه دلتنگی ها
گوشه ای می نشینم و حسرت ها را می شمارم
و باختن ها را، و صدای شکستن ها را…
نمی دانم من کدام امید را ناامید کرده ام
و کدام خواهش را نشنیدم و به کدام دلتنگی خندیدم
که این چنین دلتنگم. دلتنگم، دلتنگ…!
تـو چـه مـیفـهـمـی از روزگـارم ….
از دلـتـنـگـی های من …
گـاهـی بـه خـدا الـتـمـاس مـیـکـنـم …
خـوابـت را بـبـیـنـم …
مـیـفـهـمـی ؟!
فـــــقــــــط خـــوابــــــت را ! ! !
نظرات شما عزیزان:
بــر نمیگـــــــــردی ؟
میــترســـــم خــاطــراتـت را فــــــــراموش کــنـــــــــــــم ...
دیگران عاشقانه هاى مرا می خوانند و یاد عشق خودشان می افتند !
و تو… حتى نگاه هم نمی کنى …!
می ترســــــــــم صبــــــــــح که بیدار شــــــــــدم
از قــــــــــاب عکست هم رفته بــــــــــاشی
از تــــــو کــــــه بعـــــــید نیـــــست
تا بغضهایت را قبل از لرزیدن چانهات
بفهمد
باید ڪسے باشد … …
ڪـہ وقتے صدایت لرزید بفهمد
ڪـہ اگر سڪوت ڪردی، بفهمد …
ڪسے باشد ڪـہ اگر بهانهگیر شدے
بفهمد
ڪسے باشد ڪـہ اگر سردرد را بهانـہ
آوردے براے رفتن و نبودن بفهمد
بـہ توجهش احتیاج دارے
بفهمد ڪـہ درد دارے ڪـہ زندگے درد دارد
ڪـہ دلگیرے
بفهمد ڪـہ دلت براے چیزهاے ڪوچڪش
تنگ شدـہ است
بفهمد ڪـہ دلت براے قدم زدن زیرِ باران
برایِ بوسیدنش برایِ یڪ آغوشِ گرم تنگ
شدـہ است
همیشـہ باید ڪسے باشد همیشه…!
اَگـہ عـ ـآشـِقـِت شـُבَم ... خـ ـوבَم خـ ـوآسـ ـتـَ ـم ...
اَگـہ هـَمــہ בُنيـآمـ ـو بـآ تـ ـو سـآخـ ـتَـم ...
خـ ـوבَم خـ ـوآسـ ـتـَ ـم ...
اَگـہ بـَعـב اَز رَفـ ـتـَنـِت هـَميـ ـن خيآلـِتـ ـَم بآ בُنيـآ عـَوَضنمـيكـُنـَ ـم ...
خـ ـوבَم خـ ـوآسـ ـتـَ ـم ...
وَلـے تـ ـو مـَבيـ ـونـے بـہ هـَمـہ كـَسآيـے كـہ بـَعـב از تـ ـو ...
اَز تـَہ دِل بـِهـِ ـم گـُفـ ـتـَن : בوسـ ـتـِت בآرَم ...
وَ مـَ ـن پـ ـوزخـَنـב زَבَم و رَב شـُבَم ...
چـ ـون בيگـہ ايـ ـن حـَ ـرف و بآوَر نمـے كـُنـَ ـم ...
دیگه دوستت دارم های دروغت را
به خوردم نده !!
چرا برگشتی؟؟
سعی نکن نگاهات گرم باشه و گیرا
و الکی نخند تا جذاب تر باشی
من با تو سرد سردم
مثل یخ !
آدم چیزی رو که بالا میاره
دوباره نمیخوره....
مــارے
و مـــے رونـد …
امـا فـاجعــہ ـے زنـدگـے تــو آטּ هـنگـامـ آغـاز مـے شـود
کــہ آدمـے مـےرود امــا نـمـے میـرد!
مــے مـــانــد و نبـودنـشـ در بـودטּ تـو چنـاטּ
تــہ نـشیـטּ مـے شـود کــہ تـــو مـے میـرے !!!
دیــروز رآ بِه یآد بــیآوَری . . .
اَنگــیزه ای بــَرایِ فــَردآ هـَم نــَدآری . . .!!
وَ حآل هــَم کِه . . .
گآهی فــَقــَط دِلــَت میخوآهــَد . . .
زآنوهایــَت را تــَنگ دَر آغوش بــِگیری . . .
وَ گوشــِه ای اَز گوشــِه تــَرین گوشـِه ای کِه می شــِنآسی . . .
گریـــه کنی . . .
رفیقــــــآم تــاج رو سَــرم
پـَـس↚بــَــدפֿـــواهـامــو
.... حـכوכ سـہ نصفـہ شب است .....
چشم میبنـכم تا مباـכا کـہ چشمانت را از یاـכ برכـہ باشم
.... و طبق عاـכت کنار پنجرہ میروم ....
.... سوسوے چنـכ چراغ مهربان ....
وَ سایههاے کشـכار شبگرכان خمیـכـہ و خاکسترے گسترכـہ بر حاشیهها
.... وَ صـכاے هیجان انگیز چنـכ سگ ....
.... وَ بانگ آسمانے چنـכ خروس ....
.... از شوق بـہ هوا میپرم چون کوכکیام و ....
خوشحال کـہ هنوز معماے سبز روכخانـہ از כور برایم حل نشـכـہ است
.... آرے از شوق بـہ هوا میپرم و ....
.... خوب میـכانـــــــم ....
..... سالهاست کـہ مـُــــــــرכهام” .....
چــــــــون اگــــــــــــه (تـــــــکــــ) مـــــــال خــــودتـــــ
بــــــــــــــــــود ، آخــــــــــــــــــــــــــــ رش ( پــــــــر )
نمــــــــــیـــــــــــــزا شـــــــــــتــــــــن بـخـــــــوایــــــے
نـخــــــوایــی عــشـقـــــت ( پـــــــــر ) مـــــیـکشـــــه
و غم پنجره را می شستم
و به هر کس که پس پنجره غمگین مانده
از سر عشق ندا می دادم
پاک کن پنجره از دلتنگی
که هوا دلخواه است
گوش کن باران را
که پیامی دارد
دست از غم بردار
زندگی کوتاه است
باز کن پنجره را
روز نو در راه است ...
یعنی ...
غروب باشد و ...
دلتنگی باشد و ...
او نباشد و ...
تو ...
جای او هم ...
به تماشای غروب نشسته باشی ...
بیرون بارون میاد پس تو کجایی؟
کنار کوچه امشب گریه کردیم
من و دلتنگی و بارون، سه تایی ...
عشق گاهى از درد دورى بهتراست ،
عاشقم کردى ولى گفتى صبورى بهتراست،
در قرآن خوانده ام ،یعقوب یادم داده است ،
دلبرت وقتى کنارت نیست کورى بهتر است